Op een avond hoort Nikolaj de bel. Hij stuurt zijn vrouw Vera naar de deur en probeert zelf achter de kamerdeur te luisteren wat er gezegd wordt. Hij meent ‘nee, hij is thuis nu’ en ‘ik bel je wel als hij weg is’ op te vangen. Als Vera even later weer binnen komt en zegt dat er niemand aan de deur was, weet Nikolaj het zeker: Vera bedriegt hem. Gaandeweg neemt een steeds grotere jaloezie bezit van hem.

Overal in huis ziet hij zijn rivaal, die hij Sergeant Bertrand noemt en als hij in het donker in zijn eentje in zijn studeerkamer zit, komt Sergeant Bertrand om hem te bespotten. Geleidelijk verliest hij elk gevoel voor realiteit.

Skorobogatov vertelt zijn verhaal vanuit de gekte van zijn hoofdpersoon. Wat is waarheid, wat speelt zich alleen in het hoofd van Nikolaj af? In korte, koortsachtige hoofdstukjes word je meegesleept in een toenemende krankzinnigheid. Nikolaj zit gevangen in zijn jaloezie en de lezer is zijn medegevangene.

Sonia de Jong

Vert. Rosemie Vermeulen. Uitg. Cossee, (18,95. ****)